Waarom ik hiermee begonnen ben...

Onlangs... Of net... Kreeg ik de vraag waarom ik intresse had in het paranormale.

Waarom ik hiermee begonnen was, wat mij zo triggered om hier mee door te gaan...

...Het is vrij simpel...

Als kind voelde ik mij altijd wat anders, ik paste nooit in een groep...

...Iets wat ik de dag van vandaag nog steeds sterk heb...

Ik vond andere mensen snel heel raar, ik kon niet zoals tieners uitgaan en me amuseren.

Dus ik sloot mezelf op voor rust, maar ook dat was niet altijd rust.

Want namelijk als ik sliep... droomde ik wat er in mijn toekomst ging gebeuren.

Als klein kind deed dit me heel veel pijn.

Als zes jarig jongetje huilde ik 's nachts dan hopend erop dat ik nooit zou dromen dat mijn moeder wat overkwam.

Ook voelde ik mij nooit alleen...

Is hier iemand..!?

Zoals gezegd werd ik vaak gepest en dit betekende dus ook dat school een hel voor mij was.

De lessen zelf waren saai, er was gewoon geen uitdaging, en buiten school werd ik opgewacht.

En voor we verdergaan moet je beseffen dat ik nooit religieus ben geweest...

...Of religieus zal zijn...

Maar wat er toen gebeurde geloofde niemand en zal niemand ooit geloven...

Toen ik in mijn dieptepunt zat besloot ik het "bidden" uit te proberen.

Ik vroeg simpele dingen in begin.

Van alstublieft laat het internet aan... Lachwekkend toch?

Het internet bleef de hele nacht aan...

Echter toen ik beneden kwam zeiden men ouders dat het beter was voor mij.

Dat het goed was dat ze de internet hadden afgezet.

Dit was een moment waar ik twijfelde of God misschien bestond... Maar sinds die dag voelde ik me niet meer alleen.

Ik viel bijna nooit en herwon mijn balans op de gekste momenten.

Werd ik gepest voelde ik me krachtiger als ooit, alsof ik de wereld aankon.

Ik had zelfs het gevoel dat iets met me communiceerde.

Dit is wanneer ik ben beginnen kijken naar het paranormale.

Heb ik geluk?

Op een gegeven moment stopte ik met "bidden" en vroeg ik gewoon dingen.

Ik zei dat ik dankbaar was... en dingen kwamen geregeld uit.

Maar ook de dromen kwamen meer en meer.

Echter was er een "catch"... Ik wist pas dat ik het had gezien als ik de eerste zin uit m'n droom zei.

Op een gegeven moment zei ik vaak, "Ik leef mijn leven twee keer", wat frustrerend was.

Maar ik was gewapend toch?

Tot wij verhuisden... Plots sprong de douche aan zonder iemand die het aanraakte.

Dingen vlogen door de kamer zonder iemand die ze smeet...

Alsof het boos was op mij...

Deuren vlogen dicht enzovoort.

Ik voelde me terug eenzaam maar toen wij verhuisden voelde ik me vrij.

Depressie nam al snel de bovenhand maar hoewel ik niet meer geholpen werd...

...Werd ik ook niet meer geteisterd...

Ik overwon uiteindelijk al deze obstakels door mij te hechten aan positiviteit en vervolgens ontmoete ik ook mijn ware liefde wat natuurlijk ook zeer hielp.

Dus op zich kan je wel zeggen dat alles terug goed voel...

Echter is dit de reden waarom ik zoveel intresse heb. Sinds ik gelukkig ben droom ik niet meer zo vaak wat gaat gebeuren maar... Het komt nog wel eens voor.

Het lijkt zich vooral te manifesteren als ik mij concentreer.

Als ik ergens aan denk voor het slapen gaan.

Maar ik denk dat dromen zo werkt toch?

Mocht iemand mij willen supporten stuur mij gerust een mail brandnewexclusive@gmail.com